Biografia

 

Jan Moszew urodził się 30 maja 1900 roku w Krakowie. Po ukończeniu V Państwowego Gimnazjum w roku 1918 zapisał się na Wydział Komunikacji Polniki Lwowskiej. Kłopoty finansowe oraz ówczesna sytuacja polityczna w kraju przyczyniły się do tego, ze przerwał studia i rozpoczął służbę wojskową, został z niej jednak zwolniony z powodu złego stanu zdrowia. W 1921 roku rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, wybierając kierunek chemiczny. Studia ukończył w 1926 roku, a cztery lata później obronił pracę doktorską. Już w czasie wykonywania pracy magisterskiej został zaangażowany przez swego promotora prof. Karola Dziewońskiego na stanowisko Młodszego Asystenta w II Zakładzie Chemii Organicznej. W 1938 roku na podstawie rozprawy habilitacyjnej Jan Moszew uzyskał stopień docenta.

6 listopada 1939 roku wraz z innymi profesorami Uniwersytetu i Akademii Górniczej został aresztowany,a następnie wywieziony do obozu koncentracyjnego w Oranienbergu-Sachsenhausen, a potem do Dachau gdzie był więziony do 11 stycznia 1941 roku. Pobyt w obozie nadwątlił zdrowie profesora, które już przedtem nie było zbyt mocne. Od grudnia 1943 roku pracował w szkole zawodowej, a od 1944 roku brał udział w tajnym nauczaniu prowadząc wykłady z chemii dla studentów Wydziału Lekarskiego UJ. Po wyzwoleniu Krakowa, już w lutym 1945 roku został powołany stanowisko kierownika Zakładu Chemii Organicznej UJ, uzyskując kolejno stanowiska profesora kontraktowego (luty 1947), profesora nadzwyczajnego (grudzień 1947), a w 1956 roku profesora zwyczajnego. W latach 1952-1954  był również kierownikiem Katedry Chemii w Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Krakowie.

Profesor Jan Moszew pełnił wiele zaszczytnych funkcji i obowiązków  1952-1956 sprawował urząd prorektora UJ, był prodziekanem Wydziału Matematyki, Fizyk i Chemii, rzeczoznawcą naukowej Centralnej Komisji Kontroli dla Pracowników Nauki, członkiem Zespołu Wizytacyjnego CKK oraz, przez 20 lat, kierownikiem Sekcji Chemicznej na Wydziale Matematyki, Fizyk i Chemii. Od 21 maja 1958 do 24 listopada 1961 roku pełnił funkcję kierownika pracowni w Zakładzie Syntez Organicznych PAN w Krakowie. W latach 1948-1948 należał do Polskiej Partii Socjalistycznej, a od 1948 do 1957 roku do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

Przedmiotem badań Jana Moszewa, prowadzonych pod kierunkiem profesora Karola Dziewońskiego, były węglowodory o pierścieniach skondensowanych i ich pochodne. Następnie duża grupa prac, wykonywanych już samodzielnie, następnie duża grupa prac, wykonywanych już samodzielnie, dotyczyła syntezy pochodnych chinoliny. Okres powojenny obfitował przede wszystkim w badania prowadzące do otrzymania substancji o właściwościach antyhistaminowych, przeciwgruźliczych oraz przeciwrakowych. Profesor wraz ze swym zespołem współpracował w tej dziedzinie z Instytutem Onkologicznym Akademii Medycznej w Krakowie.

Profesor Jan Moszew był znakomitym dydaktykiem, prowadzącym żywo i interesująco wykłady dla studentów chemii UJ oraz Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Krakowie. Wykłady te, ujęte w formie skryptów doczekały się kilkunastu wydań, najpierw nakładem Koła Chemików Studentów UJ, a następnie były wydawane przez PWN.

Profesor Jan Moszew był opiekunem Koła Chemików Studentów UJ w latach 1957-1970 oraz opiekunem Akademickiego Związku Sportowego UJ. Studenci nadali mu godność Członka Honorowego Koła Chemików Studentów UJ 26.11.1959.

Zmarł 12 marca 1970 roku, został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

źródło: Karty z dziejów Naukowego Koła Chemików UJ

Wspomnienia studentów i absolwentów. Złota Księga Wydziału Chemii UJ t. 2

 

red. Elżbieta Szczepaniec-Cięciak, red. Krystyna Łopata

 

Wyd. Uni. Jagiellońskiego Kraków, 2008